راهنمای مطالعه:
در استراتژی آربیتراژ از تفاوت قیمت یک دارایی در اکسچنج‌ها و کارگزاری‌های مختلف استفاده می‌شود چون نسبت عرضه/تقاضا در هر اکسچنج کمی متفاوت است. معمولاً این تفاوت قیمت‌ها در اکسچنج‌های محلی مشاهده می‌شود و بستگی به شرایط اقتصادی کشوری دارند که اکسچنج مورد نظر در آنجا قرار دارد.
آربیتراژ نوعی تجارت است که از تفاوت‌های قیمت بین بازارها سودآوری می‌کند. به بیان ساده، این نوع تجارت زمانی انجام می‌شود که دارایی همزمان در یک بازار خریده و در بازار دیگر فروخته شود. این کار معمولا زمانی انجام می‌شود که قیمت آن دارایی در دو بازار اندکی اختلاف داشته باشد.
در کوین مارکت کپ تقریبا 208 صرافی ارز دیجیتال لیست شده است، البته به جز صرافی‌هایی که کارمزد برنمی‌دارند. زمانی که یک صرافی کارمزد کسر نکند، احتمال تقلب در گزارش حجم معاملات وجود خواهد داشت؛ تریدرها و ربات‌ها می‌توانند در این صورت حجم معاملات را به صورت دروغین افزایش بدهند و هیچ راهی برای تشخیص این وجود ندارد که تا چه حد این دروغ بزرگ است و تا چه اندازه در محاسبات اغراق شده است.
بله. مفهوم معامله آربیتراژ تغییری نمی‌کند، تنها دارایی مورد معامله عوض می‌شود.در حال حاضر اکسچنج های بیشماری در سراسر دنیا وجود دارند که به مصرف کنندگان این امکان را می دهند که بتوانند کریپتوی خود را خریداری کنند. اما مسئله اینجاست : تفاوت قابل توجهی در قیمت پیشنهادی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (Bitcoin (BTC وجود دارد. چنین ناکارآمدی هایی معمولاً در مناطقی به وجود می آیند که کریپتو در آن تقاضای زیادی دارد.
اگر یک کالا همه جا با قیمت یکسانی به فروش برسد، نمی‌توان با خرید و فروش آن به سود آربیتراژی رسید. قانون اول کسب سود آربیتراژی این است که یک معامله‌گر بتواند آن را با قیمت پایین خریداری کند و با قیمت بالاتر به فروش برساند.
دو دارایی که گردش مالی یکسانی داشته باشند، با یک قیمت معامله نمی‌شوند.
دارایی که مشخص است قیمت آن در آینده چقدر می‌شود را نمی‌توان زودتر با قیمت آینده فروخت. قیمت حاضر یک دارایی با قیمت مشخص در آینده، به صورت نرخ‌بهره بدون ریسکی که از آن کم شده تعیین نمی‌شود. یعنی، برای تعیین قیمت یک دارایی باید عواملی اعم از هزینه ذخیره و ریسک‌های موجود را در نظر گرفت.
آربیتراژ فاصله‌ای: از تفاوت قیمت رمز ارز در دو صرافی بهره می‌برند. برای نمونه ممکن است صرافی آ برای فروش BTC قیمت $9,500 را پیشنهاد دهد و صرافی ب آن را به قیمت $9,850 بفروشد. در اینجا فرد می‌تواند از تفاوت قیمت 350 دلاری بیت کوین در صرافی‌ها استفاده کند و با خرید از صرافی آ و فروش در صرافی ب مبلغی را جابه‌جا نماید.
آربیتراژ فرامرزی: هم مانند همین روش فاصله ای است، با این تفاوت که صرافی‌ها در کشورهای مختلف قرار دارند. باید توجه داشت که اجرای این استراتژی بازرگانی گاهی دشوار است زیرا مشتریان ساکن در کشورهایی که قیمت در آن‌ها بالا است، خود نمی‌توانند به نرخ بازار دسترسی داشته باشند و این خود یکی از دلایل وجود صرافی و دلالی است.
آربیتراژ آماری: این روش در حقیقت یک استراتژی هایتک (hi-tech) است که در آن از مدل‌سازی ریاضی استفاده می‌شود. آربیتراژ آماری ریسک بیشتری از دو شیوه دیگر آربیتراژ دارد، زیرا الگوریتم‌های بازرگانی به کار رفته در آن از ناهمخوانی‌های قیمتی درآمد ایجاد می‌کند که عمرشان بسیار کوتاه است.
آربیتراژ ساده (Simple arbitrage):
زمانی که ارزهای دیجیتال در بیشتر از یک صرافی مبادله بشوند، آربیتراژ رخ می‌دهد. زیرا امکان خرید و فروش یک ارز دیجیتال در چند صرافی وجود خواهد داشت.
آربیتراژ مثلثی (Triangular arbitrage):
آربیتراژ مثلثی در نتیجه یک اختلاف قیمت بین سه ارز خارجی شکل می‌گیرد. یعنی زمانی که نرخ مبادله ارزها دقیقا با یکدیگر برابر نیستند. فرصت‌های آربیتراژ مثلثی انگشت شمارند و خیلی رایج نیستند.
هرچند که کسب سود آربیتراژ در بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند جذاب و قابل توجه باشد، اما باید به این موضوع توجه داشت که انجام این کار در این بازار می‌تواند ریسک‌های بالقوه زیادی را در بر داشته باشد. این اتفاق در بازار ارزهای دیجیتال شامل ریسک‌ها و تهدیدهای زیر خواهد بود:
قطع به یقین، امکان بستن دو یا چند معامله در بازار ارزهای دیجیتال به طور همزمان وجود ندارد. زمانی که بخش‌هایی از یک معامله بسته شود، حرکت سریع قیمت‌ها در بازار، بستن معامله دیگر در یک قیمت سودآور را غیرممکن خواهد کرد.
ریسک طرف مقابل در آربیتراژی ارزهای دیجیتال به ریسکی گفته می‌شود که در آن، یک طرف قادر نباشد وظایف خود را نسبت به طرف مقابل خود در قرار به انجام برساند.
این ریسک در زمان‌هایی اتفاق می‌افتد که یک معامله‌گر قادر نباشد دارایی خاصی همچون ارزهای دیجیتال را به اندازه کافی سریع و با کمترین هزینه و بدون تحت تاثیر قرار گرفتن قیمت‌ها در بازار مبادله نماید.
انتقال دادن دارایی‌های دیجیتالی از یک صرافی به صرافی دیگر به منظور کسب سود آربیتراژی، بدون ریسک و ضررهای احتمالی نیست. زمانی که متوجه فرصت آربیتراژ می‌شوید، لازم است دارایی‌هایی که از یک صرافی خریده‌اید را سریعاً و بدون فوت وقت به صرافی دیگری منتقل کنید.
• بلاک چین از دسترس خارج بشود و انتقال دارایی موفقیت آمیز نباشد.
• انجام تراکنش چند روز طول بکشد. تراکنش هایی که کارمزد پایین تری بابت تایید آن ها پرداخت می‌شود، در اولویت کار ماینرها قرار ندارند.
• کیف پول ها از دسترس خارج بشوند، و قادر به همگام سازی با بلاک چین نباشند.
کاهش قیمتی که در ارزهای دیجیتال به وقوع می‌پیوندد، یک ریسک جدی در این عرصه به حساب می‌آید. به عنوان مثال، اگر شما از راه ترید کردن ارزهای دیجیتال قصد سودآوری آربیتراژ دارید و در حین انجام این کار، قیمت ارز مورد نظر شما شروع به افت نماید، آنچه از دست می‌دهید به مراتب بیشتر از چیزی است که عائد شما خواهد شد.
موانع قانونی و مالی می‌توانند دستیابی به سود در آربیتراژ کریپتو را دشوار کنند. در همه روش‌های آربیتراژ کریپتو که فرد می‌تواند از آن‌ها استفاده کند، پلتفرم به کار رفته از او کارمزد تراکنش و حتی گاهی کارمزد برداشت می‌گیرد. به همین خاطر فرد باید اطمینان حاصل کند که پس از فاکتور گرفتن این هزینه‌ها باز هم حاشیه‌‌ی سودی برای او وجود دارد.
مطالب مرتبط:
با ارز دیجیتال دیجی بایت بیشتر آشنا شوید (DigiByte)
